"Zyj gy niet die schryver?" vroeg hij me vorige dinsdag. Ik was het. Zijn moeder knipte onze briefwisseling uit de krant en hij las ze dan met wat vertraging. Het knippen zat hen in de genen... Hij wist dus nog niet dat we ermee waren gestopt. "Wel potverdikke, nu juist dat ik u zie". De kaartjesknipper kende Willem Vermandere persoonlijk, was nog een tijdje een soortement roadie geweest. "En welk nieuws krijgen we dan in de plaats van dat ene kleine kadertje?", vroeg hij verwonderd. De waan van de dag...
De trein bolde Ieper binnen, hij moest me laten. Na een halve dag Brussel reed ik opnieuw via Lijn 69 de Westhoek binnen. Wat is het al lang klaar, merkte ik.
Er is geen mooier manier om de Westhoek binnen te rollen dan deze spoorweg. Bij het station Komen/Comines verlaat een trosje Franstaligen de coupé. Daarna loopt het spoor kilometers lang naast het traject van de vaart Komen-Ieper. In Komen is dat nu een fitometerparcours geworden. Verderop, net voorbij de plek waar ik de trein nog heb weten stoppen voor het station Hollebeke, maakt de vaart een bocht en duikt het waterlint de bossen in: het fantastische natuurdomein De Palingbeek. Het bos stopt op een historische plaats: Hill Sixty waar het spoor tot tegen de kraag van de bomkrater komt. Aan de overkant ligt een andere krater van de mijnenslag van 7 juni 1917: Caterpillar. Geen wonder dat even later, links en rechts, militaire begraafplaatsen opduiken, ook voorbij Ieper nog, in De Brandhoek. Maar tegen die tijd heeft de horizon de aandacht van de treinreiziger al gestolen. De heuvelrij ligt er over de hele breedte van het treinraam uitgerold. Hoe belachelijk hun hoogte ook in cijfers mag zijn, het blijven kolossale hopen aarde als je van de polders of de Leievlakte er naartoe rijdt.Lijn 69 sterft een paar honderd meter voorbij het station van Poperinge. Het kaarsrechte wandelpad verraadt dat het spoor nog verder liep. Op Google Earth zie je 't traject nog door de aarde scheuren tot een stuk in Frankrijk, in Hazebrouck. Maar dat is een heel andere geschiedenis, misschien voor een volgende keer.
Je vroeg me om eens over de trein te schrijven. Bij deze dan. Benieuwd of je me hier ooit op deze pagina vindt.
Knip ze!
Wim
Beste Wim,
BeantwoordenVerwijderenIk heb je rap gevonden..wat een eer voor de kartjesknipper, een persoonlijke brief voor mij, merci merci... Treinconducteurs, ze maken wat mee en.. ..bedenken dat ze géén nieuwe kandidaten vinden, een mooiere job is er niet te vinden, je komt zoveel mooie mensen tegen...zangers- schrijvers- politiekers en andere "stoute" wezels.
Door een tip van de Goddelijke voorzienigheid keek ik op faceboek en las iets over Vermandere.
Mijn aandacht is getrokken en ik zit op het puntje van mijn stoel want....daarboven staat er iets over de lijn 69 en 't gaat toch wel over mij zeker!! Inderdaad de lijn 69 zeer speciaal, we vetrekken bij de grens aan Abeele, vervolgens door flanders fields.
We rollen dan franstalig belgie binnen en weer buiten, via de toebak van Wervik naar Meende enz enz... op reis in eigen land, iedere dag weer opnieuw.